ptasiu

....czuje się źle. Tak .... nijako. Chwilami w środku czuję strach... i takie chwilowe olśnienie, przebłyski. Jakby to był strach przed śmiercią... taka jasnośc w głowie. Boje się, ze umrę, ale jeszcze bardziej że stracę ich... rodzinę, przyjaciół...   Innym razem przed samotnością, że wszyscy się odemnie odwrócą..... znowu. Już się powoli zaczyna. A ja nie chcę tego. Samotnośc.... to boli. Bardzo. Samotność- przypomina mi się środek roku szkolnego 2003/2004. Czy przyjdzie znowu.... Nie chcę tego.... Odliczanie każdej minuty do końca lekcji.... do domu. Szkoła- wtedy to były najgorsze godziny codzienności. Czy to wróci......???

Dosyć dawno mnie nie było....  od tego czasu
zdążyłam już śpiewać na dwóch koncertach :P

Ale zostałam przeniesiona do drugiego rzędu,
co jest mi najwyraźnej nie na ręke:P 
A to z tego powodu że Ada stoi w pierwszym
i nie ma mi kto   pomagać (ale ze mnie egoistka:P)

...a poza tym to coraz częściej zastanawiam
się nad SOBĄ.  Swoim życiem, rodziną, przyjaźnią.... 
a przyjaźń stała się głównym obiektem moich
rozmyślań.

PRZYJAŹŃ- więź między osobami oparta na
wzajemnyej życzliwości,  serdeczności,  zaufaniu.

A dla mnie????  Czym dla mnie jest przyjaźń??? 
Sama nie wiem....  przedewszystkim zrozumienie,
zaufanie,szczerość,pomoc i chęć bycia poprostu
sobą przy tej osobie.  Ale potrzeba też czasu
aby zbudować przyjaźń. Przyjacielem napewno
nie można zostać od tak.... to poprostu nie
jest taka prawdziwa przyjaźń (nie obrażając
oczywiście nikogo) Ja osobiście dla niektórych
potrzebuję więcej czasu, aby uznać ich za
przyjaciół, dla innych mniej. ....i korzystając
z okazji chciałabym przeprosić wszystkie osoby
które się na mnie zawiodły, i te dla których
właśnie potrzebuję więcej czasu.....

O PRZYJAŹNI.....                                                                                                                                                 
Przyjaciel - to zdumiewający dar, drogocenny klejnot,                                 
ty i ja możemy pomagać słońcu, aby wschodziło każdego poranka.                                                                                                                                                                            Nawet najlepsi przyjaciele mogą nas czasem                                                                                                              zranić i trzeba im to wybaczać. 
 Kto przestaje być przyjacielem, nigdy nim nie był.

Jak już wspomniałam w tytule..... JESTEM! 

A teraz coś dla mnie bardzo ważnego.... dnia 4.11.2004r. odbył się koncert w kościele w Niepołomicach.... "mój" pierwszy koncert.... (już nie moge doczekać się następnego :] ) Troche sobie nie radziłam ....dlatego dzięki Adzie że mi pomagała :) :) :) 

Jak narazie moje starania o "nie wpadaniu w doły"  udaje się jak najlepiej :) [dla niewtajemniczonych ostatnia notka października]  Chociaż czasami chodzę jakby taka nieprzytomna......nieobecna. Ale jest dobrze...

:* :* :* :* :* :*

"To nic,że oczy pełne łez, jutro będzie nowy dzień"

Mimo, ze czasami jest źle, że nie wszystko układa się tak jakbym chciała, postanowiłam, że będe się starać ze wszystkich sił nie wpadać w kolejne "doły" (zobaczymy jak sluteczne okarze się to staranie :]) świat jest zbyt piękny, a życie zbyt krótke, żeby zawracać sobie głowe smutkami.  Bo wierzę, że to co dobre z czasem musi do mnie przyjść...tylko z jak długim czasem???  W to już wnikac nie będe..... ważne, żę przyjdzie:]

:*:*:*:*:*

W związku z tym iż niektóre osoby wzięły założenie klubu zbyt poważnie, chciałabym sprostowac notkę zamieszczoną poniżej. Klub jako tako istnieje.... ale tylko tak... no poprostu tak dla jaj! Tak, wiem nigdy nie wiadomo kiedy mówie na poważnie, a kiedy żartuje. Słyszałam to już miliony razy.  Zapisywac się można... ale nie oczekujcie że odbywac się będą spotkania :/ :/ :/  Aż tak daleko nie zaszliśmy :) Ale jeśli wszyscy bardzo by chcieli.... kto wie (hehehe)